Chapter 12

***Harry***

- To moja wina.

- Nie obwiniaj się. Nikt nie wiedział że ona się tutaj zjawi.

- Harry, to moja najlepsza przyjaciółka! Wiesz jak źle się czuję spiskując przed nią?

- Daj spokój. Ona nawet nie wie że to ty. Widziała tylko twoje włosy.

- Ehh, dobra ja lecę. Mam zaraz no wiesz...próbę.

- Pa

- Pa

- Jakby coś, jesteśmy w kontakcie.

- Tak.

Patrzyłem jak dziewczyna odchodzi w stronę windy a gdy już zniknęła, poszedłem za tą drugą. Nie wiem co ona tu robi. Zjawiła się tak nagle a ja nie jestem gotowy na rozmowę z nią. Bo co? Bo mnie zdradziła?

Tak, właśnie dlatego, jednak idę za nią w stronę schodów i zamieram. Leży bez ruchu na dole schodów. W tym momencie mam ochotę się spoliczkowac za to, że od razu za nią nie pobiegłem. Teraz jestem przy niej w trybie natychmiastowym. Biorę jej rękę i próbuję wyczuć puls. Na szczęście jest. Biorę ją na ręce i zanoszę do mojego pokoju. Jest tu totalny burdel ale jej zdrowie liczy się bardziej. Mam nadzieję, że ten upadek nie był zbyt poważny i nie wzywam pogotowia. Potem idę do łazienki, moczę moją koszulkę wodą i kładę jej na głowę.
- Harry, Emma ... o boże! - Niall podbiega do łóżka i zaczyna pytać jak oparzony co się stało. W skrócie wyjaśniam mu zaistniałą sytuację i z trudem udaje mi się go przekonać, żeby nie dzwonił po karetkę. Potem wychodzi i już nie wraca. Cieszę się z tego, ponieważ nie potrzebuję więcej problemów. Po chwili kładę się z dziewczyną na łóżku i zasypiam.

***Emma***

Obudziłam się w czyiś ramionach. Dosłownie mnie zgniatały. Pamiętałam upadek, widok Harry'ego z tą blond cipą, pamiętałam wszystko, dlatego gdy tylko zobaczyłam kto mnie przytula, zaczęłam się wyrywać z jego objęć. Loczek na chwilę tracąc świadomość, rozluźnił uścisk a ja upadłam na podłogę. Jęknęłam z bólu i próbowałam się ponieść, co udało mi się dopiero wtedy, kiedy Harry mi pomógł. 

- Czego chcesz - warknęłam w jego kierunku i cofnęłam się o dwa kroki. 

- Emma, to nie tak. Ona jest moim adwokatem.

- Jej strój na to nie wskazywał. Harry do cholery, co ja ci takiego zrobiłam?! Nie odzywałeś się do mnie a na dodatek możliwe że mnie zdradziłeś!

- Emma to ty do kurwy zdradziłaś mnie z Hemmings'em!

- To jest mój brat debilu! Dowiedziałam się o tym nie dawno! Ja pierdole, czego ty wszystko utrudniasz?!

- Ja? Chyba ty! Jeszcze wymyślasz niestworzone historie że przespałem się z tamtą laską! Co z tobą jest nie tak?! 

- To z tobą jest coś nie tak!

- Och przymknij się!

- Weź się wal!

- Z tobą chętnie

- Huj

- Za to twój -  nie mogłam już dopowiedzieć żadnej riposty. Chłopak przyciągnął mnie do siebie i pocałował. Na początku wolno ale z czasem wszystko przybierało bardziej namiętny kształt. Wiedziałam do czego to doprowadzi. Za bardzo się pragnęliśmy a to wyrzucało moją wściekłośc na niego na najbardziej oddalone miejsce rzeczy, którymi trzeba się przejmowac.

- Emma, tak bardzo Cię kocham - zaczął ssac moją szyję, prawdopodobnie chcąc zrobic mi malinkę.

- Harry, ty popieprzony dupku Stylesie, też Cię kocham.

- Jesteś gotowa? 

- Jak nigdy

- To dobrze, bo chcę cię pieprzyc jak nigdy wcześniej. Chcę słyszec jak jęczysz moje imię, jak prosisz mnie o więcej. Chcę żebyś zapamiętała ten seks na zawsze. - Zaczerwieniłam się i lekko zachichotałam. Boże, dlaczego ten chłopak doprowadza mnie do takiego stanu? Dlaczego jestem przy nim jak nie ja? Albo co gorsza, jestem przy nim w stu procentach sobą.                                             Harry wstał i podszedł do szafki nocnej. Wyciągnął z niej prezerwatywę i wrócił na łóżko.

- Bierzesz tabletki?

- Odkąd mnie o to poprosiłeś.

- Boże, nie wierzę! Emma mnie posłuchała. Dziękuję! - zaczęliśmy się śmiac po czym Harry znowu wylądował na mnie. Zaczęliśmy się całowac jak wcześniej, a po chwili poczułam jego przyjaciela we mnie. Był delikatny - z początku - jakby bał się, że się rozmyślę i stąd wyjdę, ale chciałam czegoś więcej. Chciałam żeby to było niezapomniane. Chciałam żeby on wiedział że nie jestem taka beznadziejna.

- Przepraszam za to co ci wysłałem. Za to zdjęcie i tego sms. Wiem, że to było z mojej strony chamskie, ale to nie prawda. Kocham tylko ciebie.

- Och, przestań gadac. Liczy się tu i teraz.

Gdy znaleźliśmy już równy rytm, było cudownie. Nigdy wcześniej nie spodziewałam się, że seks może byc taki przyjemny. Kojarzył mi się raczej z czymś co musi się wydarzyc. Z czymś co poboli i przestanie ale z Harrym to jest coś innego. To jakby dotknąc nieba i poczuc jego moc. Niestety wszystko ma kiedyś swój koniec. Doszliśmy w tym samym momencie. To było niesamowite. Nasze oddechy były równomierne a serca biły w tym samym rytmie.

Nagle drzwi się odtworzyły a do środka wszedł Paul.

- O kurwa, Paul przepraszam zapomniałem!

- Ymm...Harry przyjdź jak już no wiesz...skończycie. Musimy pogadac.

- Okej

- Harry to może je pójdę już...

- Nie! Ty zostaniesz tutaj, kurwa czego zawsze ktoś musi wszystko zepsuc? Nie ważne, kochanie my jeszcze nie skończyliśmy. Wracam do pół godziny. Rozgośc się. - Chłopak ubrał się pośpiesznie i pocałował mnie w policzek na pożegnanie. Ja natomiast włączyłam sobie telewizor i oglądałam jakiś bezsensowny film. Po pół godzinie nadal go nie było. Pojawił się jakoś po północy. 

- Nie śpisz?

- Śpię

- Trzeba było się nie odzywac. Teraz się ode mnie nie uwolnisz kochanie. - Chłopak rzucił się na łóżko i tak to się zaczęło. Jeszcze nigdy nie miałam orgazmu kilka razy w nocy. Dzięki niemu było bosko. Czy wspominałam już że kocham tego pana?

************************************************************************************

Jest w końcu następny rozdział! Jeej *-* Zjebałam go, wiem. Jest sens nadal to pisac?

Ps. Nie mam telefonu przez 2 tygodnie jak ja przeżyję?!

Głosujcie i komentujcie bo bez tego nie będzie nexta.

Ps. przepraszam za błędy. Taka klawiatura :"(